Acropolis Penthouse

Πρόκειται για ένα έργο γεμάτο ιδιαιτερότητες και προκλήσεις το οποίο αφορά την αναδιαμόρφωση και τον εσωτερικό σχεδιασμό ενός ευρύχωρου ρετιρέ σε πολυκατοικία του ’60 στην περιοχή της Ακρόπολης. Οι ιδιοκτήτες είχαν ξεκάθαρο όραμα ως προς την επιλογή της αισθητικής κατεύθυνσης και ήταν εξαρχής σαφής η επιθυμία για δημιουργία χώρων γεμάτων με διάφορες αισθητικές αναφορές, χρώματα, υλικά και υφές. Σκόπιμη ήταν η ανάμιξη στοιχείων από διαφορετικούς πολιτισμούς και περιόδους προς την δημιουργία ενός μοναδικού χώρου εμπνευσμένου από τα βιώματα και τις αναμνήσεις των ιδιοκτητών.

Η είσοδος ορίζεται από έναν εντυπωσιακό διάδρομο με κύριο χαρακτηριστικό του τα διάτρητα φύλλα από λαμαρίνα με κρυφό φωτισμό που καλύπτει τη μία μεριά του και συνεχίζει προς την οροφή δημιουργώντας ένα τοξοτό πέρασμα. Το σκούρο δρύινο δάπεδο σε διάταξη ψαροκόκκαλο “chevron” ορίζει τη διεύθυνση προς τους χώρους διημέρευσης. Ένα μεταλλικό διαχωριστικό με γεωμετρικά σχήματα σε μεγαλύτερη κλίμακα αφήνει οπτική επικοινωνία προς το καθιστικό αλλά εμποδίζει το πέρασμα κατευθύνοντας τον χρήστη στην περιοχή μπροστά από τη νησίδα της κουζίνας η οποία χαρακτηρίζεται από την επένδυση με χειροποίητη ψηφίδα σε σχήμα φτερού.

Ο χώρος της κουζίνας, λόγω της περίοπτης θέσης της αποτελεί σημείο αναφοράς και σκόπιμα περιλαμβάνει στοιχεία που παραπέμπουν σε επίσημο χώρο εστίασης κάποιου εξοτικού προορισμού. Η ξυλεία αμερικάνικης καρυδιάς σε συνδυασμό με τις επιφάνειες με υφή ορειχάλκου, ταπετσαρίες από ραττάν, ανάγλυφα ριγωτά κρύσταλλα, και ιταλικό μάρμαρο Giallo Siena συνθέτουν την υλικότητα της κουζίνας που υπογραμμίζεται από το χειροποίητο πολύχρωμο μαρμάρινο μωσαικό που καλύπτει το δάπεδο σε αυτή την περιοχή. Στο τελείωμα του μωσαϊκού υπάρχει ένα βοηθητικό καθιστικό μπροστά από μία τζαμαρία με θέα προς τον βράχο της Ακρόπολης, με την επιλογή του κόκκινου βελούδου στην ταπετσαρία του να παραπέμπει σε στοιχεία γειτονικών κτισμάτων.

Η οπτική σύνδεση μεταξύ κουζίνας και τραπεζαρίας ενισχύεται με την συνέχιση των υλικών της κουζίνας στην οροφή μέσω μίας νησίδας που παράλληλα λειτουργεί σαν άξονας συμμετρίας ως προς την άνοψη. Ο γύψινος διάκοσμος της οροφής και οι ιδιαίτερης αισθητικής ανεμιστήρες έρχονται να υποστηρίξουν τον θεματικό χαρακτήρα των δύο αυτών χώρων.

Το καθιστικό σχεδιάστηκε γύρω από ένα κεντρικό τζάκι ελεύθερης τοποθέτησης στρογγυλού σχήματος το οποίο αναρτάται από την οροφή, με τους καναπέδες και τα υπόλοιπα κινητά έπιπλα να ακολουθούν αυτήν την καμπυλότητα. Ο διαχωρισμός με τους γειτονικούς χώρους γίνεται με τολμηρό τρόπο μέσω της υλικότητας του δαπέδου το οποίο καλύπτεται από πλάκες τραβερτίνης και μικρότερες πλάκες από μάρμαρο μαύρου χρώματος που εναλλάσσονται σχηματίζοντας ένα κλασσικό, αυστηρά ορθοκανονικό μοτίβο, το οποίο παράλληλα δημιουργεί μια ενδιαφέρουσα και ισχυρή αντίθεση με τις καμπύλες μορφές της επίπλωσης. Ο χώρος συμπληρώνεται από μία επιβλητική, ειδικά σχεδιασμένη κατασκευή από καρυδιά, με κλασσικά αλλά και σύγχρονα στοιχεία, η οποία εκτελεί χρήσεις βιβλιοθήκης, δισκοθήκης, κάβας, γραφείου και αποθηκευτικού χώρου ενώ εσωκλείει και τμήματα του μηχανολογικού εξοπλισμού.

Στο κοινόχρηστο λουτρό είναι έντονη η παρουσία των καμπύλων μορφών. Από το ιδιαίτερο μοτίβο στις πλάκες του δαπέδου, μέχρι την γεωμετρία των ειδικών μεταλλικών κατασκευών, τα σχήματα και οι μορφές συνυπάρχουν και επαναλαμβάνονται σε διαφορετικές εκδοχές υλικότητας και κλίμακας. Ο πάγκος όπου βρίσκεται ο νιπτήρας είναι επενδεδυμένος με μάρμαρο “Rossa Portogallo” το οποίο συνεχίζει και στον τοίχο ως ριγωτή ανάγλυφη επιφάνεια. Η περιοχή του ντουζ ορίζεται από μία δίφυλλη πόρτα σε σχήμα καμάρας αποτελούμενη από μεταλλικό πλαίσιο και ριγωτό ανάγλυφο τζάμι, ενώ στηρίζεται πλευρικά σε δύο συμμετρικά τοιχία με καμπύλη απόληξη. Τα ντουλάπια του μπάνιου σε ξύλο καρυδιάς διατηρούν την γραμμικότητα από τα μοτίβα των υπόλοιπων υλικών ενώ παρέχουν τον απαραίτητο αποθηκευτικό χώρο.

Η πρόσβαση στο γραφείο, που μπορεί να λειτουργήσει και σαν ξενώνας, γίνεται από τον κεντρικό διάδρομο μέσω μίaς «κρυφής» πόρτας που εξωτερικά εντάσσεται σε μία επένδυση από ταπετσαρία. Η εντυπωσιακή θέα προς τον Παρθενώνα από το συγκεκριμένο δωμάτιο ενέπνευσε σημαντικά στον σχεδιασμό του που χαρακτηρίζεται από αυστηρή γεωμετρία και ουδέτερους χρωματικούς τόνους ενώ τα βασικά συνθετικά στοιχεία αποτελούν οι επενδύσεις σε τοιχοποιίες από τραβερτίνη, η ξυλεία δρυός τόσο σε επίπεδες επιφάνειες όσο και σε ειδικά κατασκευασμένες αυλακωτές επιφάνειες, καθώς και οι επίτοιχοι ταμπλάδες με επίχρισμα από γρανιτοκονία. Η επίπλωση αποτελείται από γραφείο ειδικής κατασκευής με κρυφό μηχανισμό ανύψωσης και από εντοιχισμένο καναπέ που έχει τη δυνατότητα να μετατρέπεται σε διπλό κρεβάτι.

Στο παιδικό δωμάτιο αναπτύσσεται μια πιο ήρεμη σύνθεση από επενδύσεις σε ουδέτερους, θερμούς τόνους, ανοιχτόχρωμη ξυλεία δρυός σε συνδυασμό με rattan επιφάνειες στις κατασκευές των ερμαρίων, και μία μοναδική ταπετσαρία που το συνδέει με τη γενικότερη αισθητική της κατοικίας. Χαρακτηριστική είναι η καμάρα που δημιουργεί μία φιλόξενη εσοχή για το κρεβάτι.

Η τολμηρή χρωματική παλέτα του κυρίως υπνοδωμάτιου καθορίζεται από τον θόλο που δεσπόζει στην οροφή, ο οποίος είναι ζωγραφισμένος στο χέρι και αποτελεί το κύριο χαρακτηριστικό αυτού του χώρου. Το ειδικού σχεδιασμού κεφαλάρι ενισχύει το στοιχείο της καμπύλης στον χώρο και υπογραμμίζεται από τα σφαιρικά δρύινα πόδια του κρεβατιού. Η μία πλευρά του δωματίου καλύπτεται από μία κατασκευή από μαύρα δρύινα πλαίσια με καθρέφτη εσωτερικά, περιλαμβάνοντας μία κρυμμένη πόρτα που οδηγεί προς το ιδιωτικό λουτρό. Η εντυπωσιακή κουρτίνα σε έντονο μπλε χρώμα έχει τη δυνατότητα να μετατρέπει το δωμάτιο με θεατρικό τρόπο. Σύμφωνα με την επιθυμία των ιδιοκτητών, ο σχεδιασμός του λουτρού ακολουθεί μία αισθητική χαμάμ που απορρέει από στοιχεία όπως τα επιχρίσματα σε απόχρωση terracotta, τα χειροποίητα πλακάκια μαροκινού τύπου “zellige”, τα γεωμετρικά μοτίβα σε διάτρητα διαχωριστικά και μία χειροποίητη τοιχογραφία που απεικονίζει ένα παγώνι. Τα διαφορετικά επίπεδα ορίζουν τις ξεχωριστές λειτουργείες, ενώ ταυτρόχρονα οδηγούν στην εντυπωσιακή κτιστή μπανιέρα που επικοινωνεί άμεσα με την εξωτερική βεράντα μέσω μίας ημικυκλικής τζαμαρίας.